Mehmet GÜNEŞ - ASLAN'IN ÇIĞLIĞ

ASLANIN ÇIĞLIĞI
Bir sonbahar akşamıydı.Küllüğün üstünde toplandı gençler.Tenekeyle ağır havayı çalıp oynadılar,meydan ocağının çevresinde.Sabah bayrağı çekip uğurladılar Memed’i.
Memed yirmi yaşında,aslanlar gibi…
Memed usta asker olunca ,emir verdiler Kore’ye. Günlerce yolculuktan sonra indiler bir araziye.
İlk saldırıda yaralandı Memed.Sakat kalmıştı.Neden ve niçin ,kime hizmet ettiğini hiç öğrenemeden dönmüştü köyüne. Büyük hesapları olanlar unutmuşlardı Memed’i.
Çevre cahildi. Köyde birden bakışlar değişti.Zavallı,garip gözüyle bakmaya başladılar.Memed dayanamadı . Çekti gitti. Yıllar sonra köyüne döndü. Küçük,bahçeli bir ev yaptırdı.Ayşe Abla ile evlendi.Yaşlı ama başı dikti.
Canını ortaya koydu Kore’de, unuttular…
Sakat yaşam mücadelesi verdi,taktir etmediler…
11.03.2010 tarihinde ziyaret ettim gurur duyduğum Memet Abiyi.Bakışlarımdan ona duyduğum saygıyı farketmişti.Bir kare fotoğrafını çektim.Bakışlarında yirmi yaşını gördüm ve Ayşe Ablanın
gururunu.
Çığlığını belki duymadık ama,seninle hep gurur duyduk .Rahat uyu KORELİ abi…